Zwrotka 1
|
Triumfy Króla niebieskiego, zstąpiły z nieba wysokiego.
|
Pobudziły pasterzów, dobytku swego stróżów,
|
śpiewaniem, śpiewaniem, śpiewaniem.
|
Zwrotka 2
|
Chwała bądź Bogu w wysokości, a ludziom pokój na niskości.
|
Narodził się Zbawiciel, dusz ludzkich Odkupiciel,
|
na ziemi, na ziemi, na ziemi.
|
Zwrotka 3
|
Zrodziła Maryja Dziewica, wiecznego Boga bez rodzica.
|
By nas z piekła wybawił, a w niebieskich postawił,
|
pałacach, pałacach, pałacach.
|
Zwrotka 4
|
Pasterze w podziwieniu stają, tryumfu przyczynę badają.
|
Co się nowego dzieje, że tak światłość jaśnieje,
|
nie wiedzą, nie wiedzą, nie wiedzą.
|
|
Zwrotka 5
|
Że to Bóg, gdy się dowiedzieli, swej trzody w polu odbierzeli,
|
Śpiesząc na powitanie do Betlejemskiej stajnie
|
Dzieciątka, Dzieciątka, Dzieciątka.
|
Zwrotka 6
|
Niebieskim światłem oświeceni pokornie przed nim uniżeni,
|
Bogiem Go być prawdziwym, sercem, afektem żywym
|
wyznają, wyznają, wyznają.
|
Zwrotka 7
|
I które mieli z sobą dary Dzieciątku dają na ofiary.
|
Przyjmij o Narodzony, nas i dar przyneisiony
|
z ochotą, z ochotą, z ochotą.
|
Zwrotka 8
|
A potem Maryi cześć dają Za Matkę Boską Ją uważają
|
Tak nas uczą przykładem Jak iść mamy ich śladem
|
Statecznie, statecznie, statecznie.
|
|