|
Klasyfikacja
|
Opis
|
Odpowiedź
|
|
Drakonid
|
Tego straszliwego stwora boją się nawet smoki. Jego skóra jest bardzo dobrym i bardzo drogim materiałem służącym do produkcji obuwia. Istnieją mity mówiące o jego umiejętności zmieniania ludzi w kamień za pomocą spojrzenia oraz o tym, że ten Drakonid rodzi się z jaja zniesionego przez koguta, a następnie wysiedzianego przez sto i jednego jadowitego węża.
|
Bazyliszek
|
|
Drakonid
|
Zwany także skoffinem, lub też kokatryksją; wielkością i wagą przypomina zwykłego indyka, z dwukrotnie większymi, karminowymi koralami. Rozpiętość skrzydeł dochodzi do czterech stóp ( ok. 120 cm ). Uczeni określili ten gatunek jako jedynego przedstawiciela Ornitoreptyli, które nie są ani gadami, ani ptakami. Atakuje zwykle od tyłu celując swym ostrym dziobem pomiędzy kręgi, czy też w samą aortę, mierząc w okolice tuż pod lewą nerką. W Wiedźminie 3 został sklasyfikowany jako Drakonid.
|
Kuroliszek
|
|
Drakonid
|
Potwór, szarawej barwy, niektóre osiągają wymiary smoka. Rębacze z Crinfrid wytępili je wszystkie w Redanii. Przedstawiciel drakonidów. Jest często mylony ze smokiem, ponieważ też jest ogromnym latającym gadem. Posiada długi dziób i jeśli spojrzeć na niego oczami mieszkańca naszego świata, to wygląda jak szary pterozaur. Jako swoje kryjówki wykorzystują jaskinie i zagłębienia terenów. Można je spotkać w każdym miejscu kontynentu. Według słów Geralta, żaden osiłek czy waligóra tego świata, nie zdoła sparować ciosu zadanego ogonem przez tego Drakonida.
|
Oszluzg
|
|
Drakonid
|
Nieduży potwór latający, mający grzbiet pokryty łuską. Te potwory zabiły stokrotnie więcej istot niż smoki, z którymi są spokrewnione.
|
Widłogon
|
|
Drakonid
|
Potwór znany z Sagi o Wiedźminie. Często mylony przez ludzi ze smokiem ze względu na budowę ciała. Druidzi często je oswajają i używają do swoich potrzeb.
|
Wiwerna
|
|
Hybryda
|
Podgatunek Gryfa. Miał swoje gniazdo w Puszczy Oxenfurckiej, lecz jego terytorium łowieckie rozciągało się aż do ludzkich siedzib. Zadania zabicia go podjęli się najemnicy z Hansem z Cidaris na czele, jednak potwór rozszarpał i pożarł dwóch z nich. Wtedy dowódca sam wystawił zlecenie, którego podjął się Geralt z Rivii. Wiedźmin odnalazł miejsce masakry wojowników, a stamtąd podążył za śladami krwi, kawałkami ciał i krakaniem kruków. Kiedy dotarł do gniazda, odczekał do nocy, aż potwór wróci z łowów, a następnie go zabił.
|
Archegryf
|
|
Hybryda
|
Występują na Skellige i są spokrewnione z harpiami, przy czym o wiele od nich okrutniejsze. Zazwyczaj padlinożerne, nie gardzą świeżym mięsem - także ludzkim.
|
Erynia
|
|
Hybryda
|
Zwany także Inogiem; uskrzydlony lew o głowie i szponach orła. Mieszka wśród szczytów gór, rozmnaża się jak ptaki - składa jaja. Żywi się dużymi zwierzętami takimi jak bydło.
|
Gryf
|
|
Hybryda
|
Potwór, drapieżny ptak, o twarzy kobiety. Zamieszkuje głównie tereny górzyste. Atakuje w grupach, rozszarpuje swoje ofiary.
|
Harpia
|
|
Hybryda
|
Imię Meluzyny Wyspiarze przypisali dużej syrenie, która uwiła swoje leże w kompleksie jaskiń niedaleko wsi Svorlag. Ponieważ była większa i silniejsza od innych syren, zaczęto oddawać jej boską cześć. Później zapadła w hibernację. Po wybudzeniu była głodna, więc opuściła pieczarę i udała się na łowy. Jej ofiarą został Nils – złapała go i odleciała, by z dużej wysokości zrzucić go obok gniazda, zabijając mężczyznę.
|
Echidna
|
|
Hybryda
|
Demon pod postacią pięknej kobiety, o bardzo długich włosach, często ciemnych (często obdarzonych również atrybutami charakterystycznymi dla demonów, np. rogami albo kopytami). Jej pojawieniu się towarzyszy ostry zapach siarki. Demon żywi się siłami witalnymi mężczyzn, wybiera najurodziwszych. Ma ze sobą bicz albo sztylet. Ezoteryczne pisma twierdzą, że sukkuby oprócz wysysania energii życiowej i kuszenia mężczyzn współżyciem seksualnym starają się także przejąć duszę ofiary poprzez stopniową pogłębiającą się w niej demoralizację na tle seksualnym.
|
Sukkub
|
|
Hybryda
|
Kobiety o ludzkim ciele z ogonem ryby. Występują w książce Miecz przeznaczenia w opowiadaniu pod tytułem Trochę poświęcenia. Zamieszkują podwodne królestwo, którego granice „przypadkiem” przekroczyli poławiacze pereł. Mimo, że raczej nie ingerują w świat na powierzchni, to potrafią być agresywne i zaciekle bronić swego. Jeśli ktoś nie posiada nadzwyczajnych zdolności przeżycia pod wodą to lepiej z nimi nie zadzierać.
|
Syrena
|
|
