Nie było czegoś takiego jak "konstytucja liberum veto". Natomiast dość powszechnie, choć niesłusznie, uważa się, że po raz pierwszy doszło do zerwania sejmu przy użyciu "liberum veto" w dniu 9 marca 1652 roku (Władysław Wiktoryn Siciński). W rzeczywistości jednak Siciński nie zgodził się jedynie na prolongatę obrad sejmu poza przewidziany prawnie czas 6 tygodni. Z tej samej przyczyny - braku zgody na prolongatę - rozszedł się już wcześniej sejm zwyczajny, zwołany w 1639 roku z powodu protestu Jerzego Sebastiana Lubomirskiego.