Answer
|
Na
|
tweeëntwintig
|
jaren
|
in
|
dit
|
leven
|
maak
|
ik
|
het
|
testament
|
op
|
van
|
mijn
|
jeugd.
|
Niet
|
dat
|
ik
|
geld
|
of
|
goed
|
heb
|
weg
|
te
|
geven,
|
voor
|
slimme
|
jongen
|
heb
|
ik
|
nooit
|
gedeugd.
|
Maar
|
ik
|
heb
|
nog
|
wel
|
wat
|
mooie
|
idealen,
|
goed
|
van
|
snit,
|
hoewel
|
ze
|
uit
|
de
|
mode
|
zijn.
|
Wie
|
ze
|
hebben
|
wil,
|
die
|
mag
|
ze
|
komen
|
halen,
|
vooral
|
jonge
|
mensen
|
vinden
|
ze
|
nog
|
fijn.
|
Aan
|
mijn
|
|
Answer
|
broertje
|
dat
|
zo
|
graag
|
wil
|
gaan
|
studeren
|
laat
|
ik
|
met
|
plezier
|
het
|
adres
|
na
|
van
|
mijn
|
kroeg,
|
waar
|
ik
|
te
|
veel
|
dronk
|
om
|
een
|
vrouw
|
te
|
imponeren
|
en
|
daarna
|
klappen
|
kreeg
|
waarom
|
ik
|
vroeg.
|
En
|
dan
|
heb
|
ik
|
nog
|
een
|
stuk
|
of
|
wat
|
vriendinnen
|
die
|
wel
|
opgevoed
|
en
|
zeer
|
verstandig
|
zijn
|
en
|
waarmee
|
je
|
dus
|
geen
|
donder
|
kunt
|
beginnen,
|
maar
|
misschien
|
krijgt
|
iemand
|
anders
|
ze
|
wel
|
|
Answer
|
klein.
|
Voor
|
mijn
|
neefje
|
zijn
|
mijn
|
onvervulde
|
wensen
|
wel
|
wat
|
kinderlijk,
|
maar
|
ach
|
ze
|
zijn
|
zo
|
diep.
|
Ik
|
behoorde
|
immer
|
tot
|
die
|
groep
|
van
|
mensen
|
voor
|
wie
|
het
|
geluk
|
toch
|
altijd
|
harder
|
liep.
|
Aan
|
mijn
|
vrienden
|
laat
|
ik
|
gaarne
|
het
|
vermogen
|
om
|
verliefd
|
te
|
worden
|
op
|
een
|
meisjeslach.
|
Zelf
|
ben
|
ik
|
helaas
|
een
|
keer
|
te
|
veel
|
bedrogen,
|
maar
|
wie
|
het
|
eens
|
proberen
|
wil,
|
die
|
mag.
|
Mijn
|
|
Answer
|
vriendinnetje,
|
ik
|
laat
|
je
|
alle
|
nachten
|
dat
|
ik
|
tranen
|
om
|
jouw
|
ontrouw
|
heb
|
gestort.
|
Maar
|
ik
|
onthoud
|
dit
|
wel:
|
ik
|
zal
|
geduldig
|
wachten
|
tot
|
ik
|
lach
|
omdat
|
jij
|
ook
|
belazerd
|
wordt.
|
En
|
de
|
leraar
|
die
|
mij
|
altijd
|
placht
|
te
|
dreigen:
|
jongen,
|
jij
|
komt
|
nog
|
op
|
het
|
verkeerde
|
pad,
|
kan
|
tevreden
|
en
|
hoeft
|
niets
|
meer
|
te
|
krijgen.
|
Dat
|
wil
|
zeggen:
|
hij
|
heeft
|
toch
|
gelijk
|
gehad.
|
Voor
|
|
Answer
|
mijn
|
ouders
|
is
|
het
|
album
|
met
|
de
|
plaatjes
|
die
|
zo
|
vals
|
getuigen
|
van
|
een
|
blijde
|
jeugd.
|
Maar
|
ze
|
tonen
|
niet
|
de
|
zouteloze
|
praatjes
|
die
|
een
|
kind
|
opvoeden
|
in
|
eer
|
en
|
deugd.
|
En
|
verder
|
krijgen
|
ze
|
alle
|
dwaze
|
dingen
|
terug
|
die
|
ze
|
mij
|
te
|
veel
|
geleerd
|
hebben
|
die
|
tijd.
|
Ze
|
kunnen
|
mij
|
tenslotte
|
ook
|
niet
|
dwingen
|
groot
|
te
|
worden
|
zonder
|
diep
|
berouw
|
en
|
spijt.
|
En
|
dan
|
|
Answer
|
heb
|
ik
|
ook
|
nog
|
enkele
|
goede
|
vrienden
|
maar
|
die
|
hebben
|
al
|
genoeg
|
van
|
mij
|
gehad.
|
Dus
|
ik
|
gun
|
ze
|
nu
|
het
|
loon
|
dat
|
ze
|
verdienden,
|
alle
|
drank
|
die
|
ze
|
van
|
mij
|
hebben
|
gejat.
|
Verder
|
niets,
|
er
|
zijn
|
alleen
|
nog
|
een
|
paar
|
dingen
|
die
|
ik
|
houd
|
omdat
|
geen
|
mens
|
er
|
iets
|
aan
|
heeft,
|
dat
|
zijn
|
mijn
|
goede
|
jeugdherinneringen,
|
die
|
neem
|
je
|
mee
|
zolang
|
je
|
verder
|
leeft.
|
|