De economische wereldcrisis

Door de industrialisatie en mechanisering van fabrieken en machine's konden er steeds nieuwere en betere producten worden gemaakt. Denk bijvoorbeeld aan de eerste radio's, de eerste fietsen en ook zelfs auto's. Je kan het zo gek maar niet bedenken, maar er kwamen veel nieuwe producten bij. Over de hele wereld werden de producten steeds populairder en kochten veel mensen het. Ook gingen daarom mensen aandelen kopen in de fabrieken om zo veel geld te verdienen.

Maar naar een paar jaar nieuwe producten gemaakt te hebben, word het aantal nieuwe producten dat wordt gemaakt steeds kleiner. Daarom kunnen mensen geen nieuwe producten meer kopen en de producten die ze nog gemaakt worden zijn niet meer nieuw en hebben ze dus al. Daardoor ontstaat er overproductie. Omdat er geen nieuwe producten meer gemaakt worden gaan de fabrieken veel radio's, auto's en fietsen enz maken, maar die waren helemaal niet meer zo nieuw want mensen hadden het al. Door de overproductie van die auto's fietsen, radio's enz maakte de fabrieken verlies omdat klanten niks meer wouden kopen, ze hadden het namelijk al. Daardoor gingen bedrijven/fabrieken failliet. Dat lijd ook tot de forse verlaging van aandelen. De mensen die aandelen hebben draaien verlies, de aandelen waren namelijk niks meer waard. Doordat de fabrieken/bedrijven dicht gaan kunnen er ook geen mensen meer werken in de fabrieken/bedrijven. Dat lijd weer tot werkloosheid en daardoor kunnen mensen niks geld verdienen en kunnen ze niks meer kopen. Er ontstaat daardoor een heel voedseltekort in de wereld. Dat is het begin van de economische wereldcrisis die begon in 1929

Er waren wel een paar oplossingen voor de economische wereldcrisis. Bijvoorbeeld de aanleg van wegen of spoornetwerken. Daarvoor is werk nodig en dan ben je niet meer werkloos en kun je geld verdienen. Maar dat hielp niet heel veel, want het waren maar een paar centjes per uur.

Een andere oplossingen, ten minste dat dachten mensen, waren totalitaire partijen. Totalitaire partijen zeiden tegen hun burgers dat ze de economie weer zouden herstellen en dat hun land weer sterk en machtig zou worden. Nou, dat vonden de meeste burgers wel een goed plan en daarom gingen mensen ook op die partijen stemmen.

Een voorbeeld van een totalitaire partij was de NSDAP. Hitler wou namelijk niet dat Duitsland het verdrag van Versailles had getekend. Ook zei de NSDAP dat ze Duitsland weer sterk en machtig gingen maken en dat de economie weer ging stijgen. Dat geloofden de meesten omdat er in Duitsland toen helemaal geen economie meer was want ze moesten nog allemaal dingen betalen van de Eerste Wereldoorlog. De NSDAP zou er dan voor "zorgen" dat de economie weer beter word. Maar Hitler wou dat Duitsland een machtig rijk moest worden met veel grondgebied. Dat rijk moest volgens hem wel 1000 jaar bestaan. Maar dat vertelde Hitler eerst niet. Hij vertelde eerste door middel van propaganda dat ze op hem moesten stemmen. na de verkiezingen in 1932 werd de NSDAP de grootste partij. Maar ze hadden niet genoeg stemmen om alleen te mogen regeren. Hitler zij toen tegen de kamer die gaat over de stemmen en partijen: 'geef me de macht voor 4 jaar, en dan heb ik Duitsland weer machtig gemaakt en de economie verbeterd'. De kamer die gaat over stemmen en partijen ging daarmee akkoord en de NSDAP met als leider Adolf Hitler kregen de gehele macht in Duitsland als een partij. De burgers dachten dat Hitler er voor zou zorgen dat Duitsland weer ging verbeteren, maar dat ging anders. Hij sloot bondgenootschappen met Japan en Italië en begon toen aan een oorlog met de wereld. Hitler wou een zo groot en machtig mogelijk Duitsland hebben. Dat is het begin van er Tweede Wereldoorlog.