|
opis
|
osoba
|
|
polski piłkarz, występujący na pozycji środkowego napastnika w niemieckim klubie Bayern Monachium oraz w reprezentacji Polski, której jest kapitanem.
|
Robert Lewandowski
|
polski skoczek narciarski, reprezentant Polski
Pięciokrotny olimpijczyk. Trzykrotny indywidualny mistrz olimpijski (dwa tytuły w 2014 i jeden w 2018) oraz drużynowy brązowy medalista olimpijski z 2018. Indywidualny mistrz świata z 2013 i wicemistrz z 2019, drużynowy mistrz świata z 2017 .
|
Kamil Stoch
|
polski skoczek narciarski, zawodnik klubu sportowego Wisła Zakopane, reprezentant Polski.
Trzykrotny olimpijczyk. Dwukrotny brązowy medalista olimpijski – indywidualnie (2022) i drużynowo (2018). Zdobywca czterech medali mistrzostw świata – złotego indywidualnie (2019) oraz złotego (2017) i dwóch brązowych (2013 i 2021) w konkursach drużynowych. Dwukrotny drużynowy brązowy medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich (2018 i 2020). Zwycięzca 68. Turnieju Czterech Skoczni (2019/2020) oraz trzech edycji Letniego Grand Prix (w 2017, 2019 i 2020). Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix 2021 oraz Letniego Pucharu Kontynentalnego 2015. Czterokrotny letni mistrz Polski. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany na 4. miejscu (sezon 2019/2020). |
Dawid Kubacki
|
polski skoczek narciarski, zawodnik klubu WSS Wisła, reprezentant Polski, olimpijczyk z Soczi 2014, Pjongczang 2018 oraz z Pekinu 2022.
Zdobywca sześciu medali mistrzostw świata – złotego (2021) i brązowego (2017) w konkursach indywidualnych oraz złotego (2017) i trzech brązowych (2013, 2015 i 2021) w konkursach drużynowych. Dwukrotny drużynowy brązowy medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich (2018 i 2020). Drużynowy wicemistrz świata juniorów z 2005. Drugi zawodnik 65. Turnieju Czterech Skoczni. Trzeci zawodnik Letniego Grand Prix 2018. W konkursach indywidualnych Pucharu Świata był 17 razy na podium (w tym dwa razy na 1. miejscu). Były rekordzista Polski w długości skoku narciarskiego. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski, w tym pięciokrotny indywidualny mistrz (dwa tytuły zimą i trzy latem). Swój rekord życiowy (248,0 m) ustanowił 24 marca 2019 na Letalnicy w Planicy[3][4]. |
Piotr Żyła
|
(ur. 3 grudnia 1977 w Wiśle[4]) – polski skoczek narciarski i kierowca rajdowy, uprawiający także kombinację norweską. Od 2016 dyrektor koordynator ds. skoków narciarskich i kombinacji norweskiej w Polskim Związku Narciarskim.
Czterokrotny olimpijczyk. Zdobywca czterech medali olimpijskich (srebrnego i brązowego w 2002 i dwóch srebrnych w 2010) i sześciu medali mistrzostw świata (złotego i srebrnego w 2001, dwóch złotych w 2003, złotego w 2007 i brązowego w 2011). Czterokrotny zdobywca Pucharu Świata (w sezonach 2000/2001, 2001/2002, 2002/2003 i 2006/2007), trzykrotny zwycięzca Letniego Grand Prix (2001, 2004 i 2006) oraz dwukrotny zdobywca Pucharu KOP (w sezonach 2002/2003 i 2006/2007). Triumfator 49. Turnieju Czterech Skoczni (2000/2001), trzech edycji Turnieju Nordyckiego (2001, 2003 i 2007) oraz Turnieju Czterech Narodów 2010. Zdobywca 39 indywidualnych złotych medali mistrzostw Polski (21 zimą[5] i 18 latem). W trakcie kariery wyrównał rekord świata w długości skoku narciarskiego (225 m w 2003) i osiem razy poprawiał rekord Polski (po raz ostatni w 2011, gdy uzyskał 230,5 m). |
Adam Małysz
|
(ur. 31 maja 2001 w Warszawie) – polska tenisistka, zwyciężczyni dziewięciu turniejów WTA w grze pojedynczej, w tym dwóch turniejów wielkoszlemowych: French Open 2020 i 2022, od kwietnia 2022 liderka rankingu singlowego WTA.
Triumfatorka juniorskich turniejów wielkoszlemowych: Wimbledonu 2018 w grze pojedynczej oraz French Open 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze z Catherine McNally. Była finalistką juniorskiego Australian Open 2017 w grze podwójnej w parze z Mają Chwalińską oraz złotą medalistką Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze ze Słowenką Kają Juvan. Po zwycięstwie we French Open 2020, gdzie w meczu finałowym pokonała Sofię Kenin 6:4, 6:1, została pierwszym polskim zwycięzcą turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej. 4 kwietnia 2022 jako pierwsza Polka została liderką listy WTA. |
Iga Świątek
|
polska tenisistka, finalistka Wimbledonu 2012, wiceliderka rankingu WTA, zwyciężczyni kończącego sezon turnieju WTA Finals w 2015 roku, ambasador dobrej woli UNICEF. Jest starszą siostrą tenisistki Urszuli
Pierwsza polska tenisistka, która zarobiła na korcie ponad 1 mln dolarów amerykańskich. W przeciągu całej kariery zarobiła 27 683 807 dolarów amerykańskich, co plasuje ją na 9. miejscu w klasyfikacji wszech czasów[a]. Zwyciężczyni dwudziestu turniejów WTA w grze pojedynczej i dwóch w grze podwójnej. Triumfatorka dwóch juniorskich turniejów wielkoszlemowych: Wimbledon 2005 i French Open 2006 w grze pojedynczej. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji oraz na Igrzyskach Olimpijskich 2008 w Pekinie, Igrzyskach Olimpijskich 2012 w Londynie, na których była chorążym, i Igrzyskach Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro. W 2015 roku razem z Jerzym Janowiczem zdobyła Puchar Hopmana. Zdobywczyni nagród WTA w kategorii Debiut roku (2006), Ulubiona tenisistka publiczności (2011, 2012, 2013, 2014, 2015), Ulubiony profil na Facebooku (2012), Ulubione wideo (2012) oraz Zagranie roku (2013, 2014, 2015, 2016, 2017). Jest drugą w historii Polką (po Jadwidze Jędrzejowskiej w 1937), która dotarła do finału turnieju wielkoszlemowego w singlu (Wimbledon 2012). Jest także drugą osobą z Polski w erze open (po Wojciechu Fibaku w 1977), która osiągnęła pierwszą dziesiątkę rankingu. |
Agnieszka Radwańska
|
polski lekkoatleta specjalizujący się w pchnięciu kulą, działacz sportowy.
Czterokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich – w 2004 odpadł w eliminacjach[3], a w 2008[4] i 2012 zdobył złoty medal[5]. Stawał na podium mistrzostw świata, mistrzostw Europy oraz halowych mistrzostw świata i halowych mistrzostw Europy[6]. W 2005 został mistrzem uniwersjady[7]. Dziewięciokrotny (na stadionie i w hali) rekordzista Polski[8] i wielokrotny medalista mistrzostw Polski seniorów[9]. Reprezentant kraju w pucharze Europy, halowym pucharze Europy drużynowych mistrzostwach Europy, zimowym pucharze w rzutach lekkoatletycznych oraz meczach międzypaństwowych[6]. |
Tomasz Majewski
|
– polski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie młotem, mistrz olimpijski (Tokio 2020).
4 sierpnia 2021 zdobył w Tokio złoto igrzysk olimpijskich, ustanawiając rekord życiowy 82,52 m (3. wynik w historii polskiej lekkoatletyki). Brązowy medalista igrzysk olimpijskich (Rio de Janeiro 2016). Trzykrotny brązowy medalista mistrzostw świata (Pekin 2015, Londyn 2017, Doha 2019). Mistrz Europy (Berlin 2018). |
Wojciech Nowicki
|
polski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie młotem, czterokrotny mistrz świata w tej konkurencji, w tym najmłodszy mistrz świata w historii (2013)[4], mistrz Europy (2016), brązowy medalista olimpijski (2021), rekordzista Polski.
Wychowany w Żarowie. Mistrz Świata z 2013, 2015, 2017 i 2019 roku, złoty (2016) i dwukrotnie srebrny (2014, 2018) medalista mistrzostw Europy. Pięciokrotnie wygrywał klasyfikację IAAF Hammer Throw Challenge (2013, 2015, 2016, 2017, 2019). Jest też czterokrotnym mistrzem Uniwersjady (2011, 2013, 2015, 2017), złotym medalistą Igrzysk frankofońskich (2013) i młodzieżowym mistrzem Europy (2011). Uczestnik igrzysk olimpijskich 2012 w Londynie oraz igrzysk olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro (dwukrotnie odpadł w kwalifikacjach). Na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio (2021) zdobył brązowy medal[5].
Jego rekord życiowy 83,93 m ustanowiony 9 sierpnia 2015 w Szczecinie jest aktualnym rekordem Polski i 10. wynikiem w historii konkurencji.
|
Paweł Fajdek
|
|
Sztafeta 4x400 m kobiet zdobyła srebrny medal w Tokio.
|
orły Matusińskiego
|
|
Niesamowity bieg polskiej sztafety mieszanej na dystansie 4x400 metrów! Biało-czerwoni nie dali szans rywalom. Osiągnęli czas 3:09,87 i przeszli do historii polskiej lekkiej atletyki Tokio 2021
|
sztafeta 4x400m mieszana
|
|
trener reprezentacji Polski w siatkówce mężczyzn zdobywca mistrzostwa świata w 2018 roku
|
Vital Heynen
|
|
polska lekkoatletka specjalizująca się w biegach średnich i długich. Finalistka Igrzysk Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro w biegu na 1500 metrów i wicemistrzyni Europy z 2018 na tym dystansie[4].
|
Sofia Ennaoui
|
Mistrzyni Europy juniorów z Eskilstuny (2015) w biegu na 100 metrów (11,52), czwarta zawodniczka na tym samym dystansie podczas mistrzostw świata juniorów młodszych w Doniecku (2013) oraz piąta, również na 100 metrów, podczas mistrzostw świata juniorów w Eugene (2014). Miesiąc później uzyskała najlepszy czas eliminacji w biegu na 100 metrów (11,30) podczas igrzysk olimpijskich młodzieży w chińskim Nankinie, lecz w biegu finałowym popełniła falstart i została zdyskwalifikowana[5].
W 2016 została wicemistrzynią świata juniorek w biegu na 100 metrów[6], natomiast w 2017 zdobyła pierwszy w karierze medal na seniorskiej imprezie – podczas halowych mistrzostwach Europy w Belgradzie zdobyła srebrny medal po tym, jak zdyskwalifikowano za doping Ukrainkę Ołesię Powch. W 2019 została halową mistrzynią Europy w biegu na 60 m, wcześniej wygrała klasyfikację IAAF World Indoor Tour na tym dystansie. |
Ewa Swoboda
|
– polska lekkoatletka specjalizująca się w rzucie oszczepem, dwukrotna olimpijka (2016, 2020), wicemistrzyni olimpijska.
Medalistka mistrzostw Polski we wszystkich kategoriach wiekowych oraz ogólnopolskiej olimpiady młodzieży. Rekordzistka Polski seniorek (71,40 m, 9 maja 2021 roku w Splicie – 3. wynik w historii światowej lekkoatletyki) i juniorek (62,11 m, 1 sierpnia 2015 roku w Cetniewie[2]). |
Maria andrejczyk
|
|
– polska lekkoatletka specjalizująca się w pchnięciu kulą. Srebrna medalistka Letniej Uniwersjady 2015. Wielokrotna mistrzyni Polski. Mistrzyni Europy z Mistrzostw w Niemczech (2018) oraz Wojskowa Mistrzyni Świata z Igrzysk w Chinach (2019). Olimpijka z Rio i z Tokio (dwa razy odpadła w eliminacjach).
|
Paulina Guba
|
polski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach średnich, brązowy medalista mistrzostw świata z katarskiej Dohy na dystansie 1500 m, żołnierz zawodowy Wojska Polskiego[1][2][3][4].
Karierę sportową zaczynał w 2002 jako zawodnik niezrzeszony[5]. Przez pierwsze lata kariery biegacz, trenowany przez swego brata, startował w barwach klubu Błękitni Osowa Sień. Od 2005 był zawodnikiem Ósemki Police, a od lipca 2010 broni barw Zawiszy Bydgoszcz[6]. Absolwent wychowania fizycznego na Uniwersytecie Szczecińskim (temat pracy magisterskiej: Roczny cykl przygotowań Marcina Lewandowskiego na dystansie 800 metrów)[5][7]. |
Marcin Lewandowski
|
polski lekkoatleta, specjalizujący się w biegu na 800 metrów.
Wielokrotny medalista mistrzostw Europy, halowych mistrzostw Europy, mistrzostw świata oraz halowych mistrzostw świata. Reprezentował Polskę na drużynowym czempionacie Starego Kontynentu oraz w meczach międzypaństwowych. Rekordzista kraju w biegu na 800 metrów w hali[4]. |
Adam Kszczot
|
polski lekkoatleta specjalizujący się w pchnięciu kulą.
Pchnięcie kulą uprawiał także jego starszy brat[2] – Łukasz.
5 lutego 2016, podczas halowego mityngu Pedro's Cup w Łodzi, Michał Haratyk czterokrotnie poprawiał swój rekord życiowy, łącznie poprawiając go o 61 cm. W szóstej próbie tego konkursu osiągnął rezultat 21,35 m obejmując w ten sposób pozycję lidera światowych tabel[3]. W marcu tego samego roku zajął 14. miejsce na halowych mistrzostwach świata w Portland. Wicemistrz Europy (2016). Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (2016), w których zajął osiemnaste miejsce w eliminacjach i nie awansował do finału.
|
Michał Haratyk
|
polski lekkoatleta specjalizujący się w skoku o tyczce.
Medalista mistrzostw świata, halowych mistrzostw świata oraz dwukrotny halowych mistrzostw Europy. Wielokrotnie stawał na podium mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych. Aktualny absolutny rekordzista Polski (6,02 w 2019). |
Piotr Lisek
|
|
W 2013 zajął w pchnięciu kulą piąte miejsce podczas mistrzostw świata juniorów młodszych[1] oraz zdobył złoto w pchnięciu kulą[2] i srebro w rzucie dyskiem[3] olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy. W lipcu 2014 roku został w Eugene mistrzem świata juniorów[4], a w sierpniu tego roku zdobył złoto igrzysk olimpijskich młodzieży.
|
Konrad Bukowiecki
|
polska lekkoatletka, trzykrotna mistrzyni olimpijska, czterokrotna mistrzyni świata oraz wielokrotna rekordzistka świata, Europy i kraju w rzucie młotem.
Uczestniczka igrzysk olimpijskich w 2008 w Pekinie (4. miejsce), złota medalistka igrzysk olimpijskich w 2012 w Londynie, w 2016 w Rio de Janeiro oraz w 2020 w Tokio. Mistrzyni świata z 2009, 2013, 2015 oraz 2017 roku, czterokrotna złota (2012, 2014, 2016, 2018) i brązowa (2010) medalistka mistrzostw Europy. Zwyciężała w klasyfikacji IAAF Hammer Throw Challenge (2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018), drużynowym czempionacie Starego Kontynentu (2009[2], 2015) oraz w zimowym pucharze w rzutach lekkoatletycznych (2008[3] i 2009[4]). |
Anita Włodarczyk
|
|
|
opis
|
osoba
|
|
polski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach sprinterskich, mistrz olimpijski w sztafecie mieszanej 4 × 400 metrów[2].
|
Karol Zalewski
|
|
Polska lekkoatletka specjalizująca się w biegu na 400 metrów, mistrzyni olimpijska na swoim koronnym dystansie w rywalizacji sztafet mieszanych (pobiegła na trzeciej zmianie w decydującym biegu) oraz wicemistrzyni w zmaganiach kobiecych sztafet (Tokio 2020), olimpijka z Londynu (2012), i z Rio de Janeiro (2016). Mistrzyni Europy i medalistka mistrzostw świata. W 2018 r. podczas czempionatu w Berlinie w ciągu półtorej godziny zdobyła dwa złote medale: w biegu indywidualnym na swoim koronnym dystansie i w sztafecie 4 × 400 metrów. Na mistrzostwach świata sięgnęła po dwa medale najpierw brązowy (2017 r.), a następnie srebrny (2019 r.) w sztafecie 4x400 m.
|
Justyna Święty-Ersetic
|
|
polski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, triumfator profesjonalnych turniejów rangi ATP Tour, ATP Challenger Tour i ITF Men’s Circuit, finalista Australian Open 2015 w grze podwójnej chłopców, medalista mistrzostw Polski i halowych mistrzostw Polski juniorów. Pierwszy polski triumfator turnieju ATP Tour Masters 1000 – w Miami w 2021 roku[5]; drugi polski półfinalista Wimbledonu w grze pojedynczej mężczyzn[6].
|
Hubert Hurkacz
|
|
polski żużlowiec, reprezentant Polski, wychowanek i kapitan Stali Gorzów Wielkopolski. Dwukrotny indywidualny mistrz świata (2019, 2020), indywidualny mistrz świata juniorów (2015), indywidualny mistrz Europy juniorów (2012), dwukrotny drużynowy mistrz świata (2016, 2017), drużynowy mistrz Europy (2022), czterokrotny drużynowy mistrz świata juniorów (2012, 2014, 2015, 2016) oraz dwukrotny drużynowy mistrz Europy juniorów (2013, 2014). Kawaler Orderu Odrodzenia Polski[2].
|
Bartosz Zmarzlik
|
|
został mistrzem olimpijskim w chodzie sportowym na 50 km. Polak pokonał dystans w 3.50,08.
|
Dawid Tomala
|
|
polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi półciężkiej, także utytułowany grappler i zawodnik boksu tajskiego. W latach 2011–2014 międzynarodowy mistrz Konfrontacji Sztuk Walki (KSW) w wadze półciężkiej. Od 2014 roku związany z Ultimate Fighting Championship (UFC). Od 27 września 2020 do 30 października 2021 mistrz UFC w wadze półciężkiej.
|
Jan Błachowicz
|
polski kierowca wyścigowy i rajdowy.
Mistrz Formuły Renault 3.5 z 2005. W latach 2006–2009 był kierowcą zespołu BMW Sauber, rozpoczynając swoją karierę w Formule 1 od roli kierowcy testowego. W czerwcu 2008, podczas Grand Prix Kanady, odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w Formule 1, stając się pierwszym Polakiem w historii, który tego dokonał. W tamtym sezonie przez jeden etap prowadził w klasyfikacji generalnej a ostatecznie zakończył go na 4. miejscu, co jest jego najlepszym wynikiem w karierze |
Robert Kubica
|
|
polski kolarz szosowy, zawodnik profesjonalnej, brytyjskiej drużyny Team Ineos. Mistrz świata w wyścigu ze startu wspólnego z 2014 roku oraz drużynowy mistrz świata w jeździe na czas w barwach Etixx-Quick Step z roku 2013. Mistrz Europy i świata w kategorii juniorów. Medalista mistrzostw Polski seniorów na szosie i na torze. Olimpijczyk z Londynu (2012), Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020). Zwycięzca Tour de Pologne i Tirreno-Adriático z roku 2018.
|
Michał Kwiatkowski
|
|
– polski kolarz szosowy, zawodnik należącej do dywizji UCI WorldTeams drużyny UAE Team Emirates.Pięciokrotny uczestnik Vuelta a España (2011, 2012, 2013, 2015, 2017). Najlepszy wynik zanotował w 2015 roku. Podczas startu w Vuelcie zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej. Wcześniej zajął 7. miejsce w Giro d’Italia (przez 7 etapów jadąc w białej koszulce lidera klasyfikacji młodzieżowej) i 4. w Tour de Pologne, jadąc przez trzy etapy w koszulce lidera klasyfikacji generalnej. W październiku 2013 zajął 2. miejsce w prestiżowym wyścigu klasycznym Mediolan-Turyn, przegrywając jedynie z Włochem Diego Ulissim oraz 3. miejsce w Giro di Lombardia, przedostatnim wyścigu sezonu w najwyższej kategorii wyścigów UCI World Tour 2013. 19 lipca 2014 jako drugi Polak w historii wygrał etap Tour de France[3], cztery dni później, podczas 17. etapu, powtórzył to osiągnięcie.
|
Rafał Majka
|
|
Polska lekkoatletka ma ich na swoim koncie aż siedem – trzy złote, dwa srebrne i dwa brązowe. Zdobywała je na czterech kolejnych Igrzyskach. Warto do tego dodać pięć tytułów Mistrzyni Europy (w tamtym czasie nie rozgrywano mistrzostw świata) i dziesięć rekordów globu.
|
. Irena Szewińska
|
|
Jeden z tych sportowców, który nigdy nie zawiódł. O jego świetny występ niemal zawsze można było być spokojnym. Jego złoty olimpijski marsz wiódł od Atlanty, przez Sydney, aż do Aten. Łącznie na Igrzyskach Olimpijskich czterokrotnie stawał na najwyższym stopniu podium.
|
Robert Korzeniowski
|
|
Jeden z najwybitniejszych szablistów w historii szermierki i jeden z najpopularniejszych polskich sportowców lat sześćdziesiątych. Pięciokrotny medalista olimpijski. W 1968 roku wywalczył upragniony złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku. Poza tym na koncie szablisty jest też dziewiętnaście medali Mistrzostw Świata, w tym aż siedem złotych.
|
Jerzy Pawłowski
|
|
eden z najwybitniejszych sztangistów w historii. Dwukrotny mistrz olimpijski, pięciokrotny mistrz świata i sześciokrotny mistrz Europy. Wielokrotny rekordzista świata. Wszystkie sukcesy święcił w wadze lekkiej. Dla polskiego podnoszenia ciężarów postać absolutnie szczególna i wyjątkowa.
|
Waldemar Baszanowski
|
|
Królowa nart. Żywa legenda polskiego narciarstwa. Zawodniczka, która nigdy się nie poddawała. Katorżnicze treningi to była jej codzienność. Całą Polskę zauroczyła swoim uporem i walecznością. Na Igrzyskach Olimpijskich wywalczyła pięć medali. Jej triumfy w Vancouver i Soczi przeszły do historii polskiego sportu. Do tego jeszcze osiem medali mistrzostw świata – dwa złote, trzy srebrne i trzy brązowe. Czterokrotna zdobywczyni Kryształowej Kuli i czterokrotna zwyciężczyni Tour de Ski.
|
Justyna Kowalczyk
|
|
Najwybitniejszy polski bokser. Przez całą swoją karierę wygrał niemal 350 walk. Nigdy nie leżał na deskach. Niezwykle waleczny i świetny technicznie. Na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio i Meksyku sięgnął po złote medale olimpijskie. Dwukrotny mistrz Europy.
|
Jerzy Kulej
|
|
Mag polskiego judo. Ostatni chorąży, którego ominęła olimpijska klątwa. Na Igrzyskach Olimpijskich wygrywał w wielkim stylu w 1988 i 1992 roku. Triumfy olimpijskie święcił w dwóch różnych kategoriach wagowych, co dokonał jako pierwszy judoka w historii. Trzykrotny brązowy medalista mistrzostw świata. Jeden z najlepszych zawodników w historii tej dyscypliny.
|
Waldemar Legień
|
|
Lider i kapitan drużyny Kazimierza Górskiego. W biało-czerwonych rozegrał 97 spotkań. To właśnie on poprowadził reprezentację Polski do największych sukcesów w historii. Mistrzostwa i wicemistrzostwa olimpijskiego, awansu na mundial i trzeciego miejsca na nim. Przez „France Football” uznany trzecim piłkarzem świata roku 1974. Półfinalista Pucharu Europy z Legią Warszawa. Po prostu legenda.
|
Kazimierz Deyna
|
|
W 2004 roku Pele umieścił go na liście stu najlepszych piłkarzy wszech czasów. Polak na to wyróżnienie zapracował sobie jednak bardzo mocno. W 1982 roku poprowadził biało-czerwonych do trzeciego miejsca na Mistrzostwach Świata w Hiszpanii. W barwach Juventusu Turyn wywalczył Puchar Europy, Puchar Zdobywców Pucharów i Superpuchar Europy.
|
Zbigniew Boniek
|
|
Jedyny w rankingu przedstawiciel sportu nieolimpijskiego. Trudno się jednak temu dziwić patrząc na dorobek żużlowca. Indywidualny mistrz świata z 2010 roku i aż sześciokrotny drużynowy mistrz świata. Poza tym ma na swoim koncie jeszcze dziesięć medali światowego czempionatu. Bez wątpienia najlepszy polski żużlowiec w historii.
|
Tomasz Gollob
|
|
We wrześniu 1939 roku zasłynęła uczestnictwem w ewakuacji polskiego złota. Wcześniej sławę zyskała jednak z powodów czysto sportowych. To właśnie ona zdobyła pierwszy złoty medal dla Polski na Igrzyskach Olimpijskich. Dokonała tego w 1928 roku w Amsterdamie.
|
Halina Konopacka
|
|
Jeden z najwybitniejszych polskich kolarzy. Dwukrotny wicemistrz olimpijski. Trzykrotny mistrz świata. Wygrał aż cztery razy wielki Wyścig Pokoju. Mimo licznych propozycji nigdy nie przeszedł na zawodowstwo i do końca startował w barwach reprezentacji Polski. Idol kilku pokoleń kolarzy. Jako trener był twórcą polskich sukcesów kolarskich w latach osiemdziesiątych.
|
Ryszard Szurkowski
|
|
Zapaśnik jakiego polskie zapasy nigdy przedtem i nigdy później nie miały. Dwukrotny mistrz olimpijski. Po złote medale sięgał w Seulu i Atlancie. Na swoim koncie ma cztery medale mistrzostw świata, w tym jeden złoty. Trzykrotny mistrz Europy. Jeden z najpopularniejszych polskich sportowców lat 90.
|
Andrzej Wroński
|
|
