Pewnie nie raz zdarzyło ci się rozwiązywać quizy na JetPunk typu Wymień stolice wszystkich państw, wymień wszystkie miasta Polski, wymień wszystkie pierwiastki chemiczne itp. Zazwyczaj przy pierwszym podejściu przy takich quizach udaje się wymienić tylko część haseł.
Rozwiązywanie tego samego quizu w kółko pomaga zapamiętać dane hasła, dzięki czemu za którymś razem jesteś w stanie wypisać z pamięci wszystkie. Jest to dobra technika pamięciowa, jednak ma ona niestety swoje wady:

- Należy kontynuować regularne rozwiązywanie quizu (lub powtarzanie haseł w inny sposób). Może w ten sposób zdarzyć się sytuacja, w której za którymś razem zapomnisz o tym lub nie będzie ci się chciało, co w konsekwencji sprawi, że mózg "wyrzuci" jego zdaniem niepotrzebne informacje. Może nie od razu wszystkie, ale wyrzuci.

- Sam proces jest dość żmudny, staje się z czasem nudny, a motywacja i poczucie sensu pamiętania tych informacji zanika.

Nie przypomina ci to przypadkiem sytuacji, w której kujesz materiał na szkolny sprawdzian? Niewiele się się od siebie różnią te dwie rzeczy, prawda? W końcu definicją kucia jest nauka na pamięć. Czyli dokładnie to samo, co robimy podczas rozwiązywania tego samego quizu w kółko.
Prawdopodobnie już się domyślasz, o co mi chodzi. Dlatego przejdźmy do sedna, jakim jest omówienie metody historyjek mnemotechnicznych.

Do dzieła!

Historyjki mnemotechniczne to w zasadzie nazwa wymyślona przeze mnie, ponieważ istnieją też inne mnemotechniki, które pozwalają na zapamiętywanie informacji. Jednak historyjki mnemotechniczne pozwalają na zapamiętanie ogromnej ilości haseł przy bardzo niskiej konieczności ich powtarzania. Znaczy to tyle, że dzięki nim jesteśmy w stanie bez wysiłku zapamiętać cokolwiek, niezależnie od wielkości informacji.

Ale na czym to polega?

Być może cię to nie zdziwi, ale technika historyjek mnemotechnicznych polega na..... układaniu historyjek!
Jednak nie mogą to być byle jakie historyjki. Muszą być w nich zawarte hasła, które chcemy zapamiętać. Ba! Mogą to być nawet słowa lub wyrażenia, które tylko się z nim kojarzą - mają podobne brzmienie, znaczenie, lub kojarzą ci się z danym hasłem z zupełnie niezrozumiałego ci powodu. Grunt w tym, aby fabuła i skojarzenia były nacechowane jak największą ilością emocji. Najskuteczniej jest jednak wtrącić coś absurdalnego, głupkowatego, śmiesznego, np. Kot wlazł na dach pociągu i grał tam w piłkę nożną z latającą szczoteczką do zębów, ale zamiast piłki mieli oni książkę o skórkach od banana.
Historyjki nie muszą mieć sensownego początku, ani zakończenia. Nawet lepiej, żeby tak było - zawsze można ją dopowiedzieć, jeśli chce się dodać do niej więcej powiązanych haseł.